Erdoğan Varol

Bu kez araştırmamı başlığı attıktan sonra yapmaya başladım. Niye böyle bir başlık attığımı ise açıklayamam. Ancak şiddet hakkında okuduklarımı aşağıda aktarabilirim:
“Şiddet, zarar verme niyetiyle fiziksel kuvvet veya güç kullanımı, muhtemelen yaralanma veya ölümle sonuçlanan bir eylemdir.

Şiddet, bir kişi veya gruba yönelik; mağdurun bedensel bütünlüğüne, mallarına veya simgesel ve kültürel değerlerine zarar verecek şekildeki her türlü davranıştır. Bir mala zarar verme, yakma gibi mala yönelik eylemler ile cinayet, yaralama, dayak, tecavüz, rehin alma gibi kişiye yönelik fiziksel saldırılar, saldırganlık ve tehdit, küfür, ayrımcılık, hakaret gibi kişiyi duygusal baskı altına alan bireysel eylemlerin yanı sıra toplumsal koşullar ya da sistem tarafından uygulanan baskılar, savaş, terör ve işgaller şiddet örnekleridir.”
Bu açıklamayı okuduktan sonra uzun zamandan bu yana ülkemizde büyük ölçüde şiddet içinde olduğumuzu anlıyoruz. Çünkü yukarıdaki tarifin içinde bulunan tüm olguları çevremizde görüyor ve Türkiye’nin bu sarmalın içinde bulunduğunu fark ediyoruz.
Umarım siz de şapkanızı önünüze koyar ve düşünürsüz. Varacağınız sonuç rahatlamanızı sağlayacaktır.
*****

Yazıma başlamadan önce televizyonda, “Kuzeyin Oğlu” olarak anılan, rahmetli Volkan KONAK’ın programını izliyordum.. 27 Şubat 1967’de Maçka’da doğan, 31 Mart 2025’de Kıbrıs Gazimağusa Devlet Hastanesinde yaşama veda eden Volkan Konak, Türk halk müziği sanatçısı. 2006 yılında çıkardığı albümü, MÜ-YAP tarafından altın plak ile ödüllendirildi.
Aslında bu izlediğim program ikincisi. İlki de çok güzeldi. Ancak ben bu akşam izlediğim programı anlatacağım. Bugünkü programda iki sanatçı vardı. Niran ÜNSAL ve Koray… Mükemmel bir performans sergilediler. Programda Mustafa Erdoğan’ın “Anadolu Ateşi” grubu da muhteşem gösteriler sundu. Kaçırmış olanlara önümüzdeki hafta yayınlanacak programı izlemelerini tavsiye ederim.
*****
Yazımın sonunda başa dönerek şunu düşünmenizi istiyorum. Acaba Dünya’yı çocuklar yönetseydi ne olurdu? Yanıtı da kendim vereyim. Çok güzel olurdu. Çünkü saf ve tertemiz düşüncelere sahip çocuklar, kimseyle kavga etmeden, kimseye kızgınlık duymadan, kimseye düşmanlık beslemeden Dünya’yı yönetirlerdi. Hem de şimdikinden çok daha güzel ve mükemmel olarak.
Burada şu soruyu sormadan edemeyeceğim. Böyle bir dünyada yaşamak ister misiniz?

Bugünlük de bu kadar!
Hoşçakalınız! Sağlıcakla kalınız!
Datça Havadis'siz kalmayınız!